Restart

Héðan voru á dögunum

eða árunum send ljóð

út í myrkrið.

Og myrkrið tók við þeim 

og kveikti sviðsljósin.

 

Slík athygli endar að jafnaði

með skelfingu

í hljómsveitargryfjunni. 

 

Þar voru þeir Matthías, Húsari og Gunnar

með tannburstana sína eina að vopni.

Menn hafa reynt að moka sig úr snjó

með dósarloki eða rúðusköfu.

 

Það skilar engu

fyrr en barnatímanum lýkur.

Athugasemdir

[Húsari. (IP-tala skráð) 27.1.2018 kl. 01:17]

Heill og sæll, Sigurbjörn.

Þetta kvæði er óborganlegt!

Sannarlega er það himnasending
inní myrkur þessa janúarmánaðar.

Þetta er langur barnatími, heil jólatrésskemmtun;
langur skóli með Greasy-glimmer og brilliantín,
ekki viss um að honum ljúki raunverulega, gamli
maðurinn á loftinu ýtir á Caps Lock og svið Borgarleikhússins
sýnir sandkassa og börn með skóflur og þau vita betur en við
að Delete merkir geymd til eilífðar og um alla eilífð!

m.f.g,

[Gunnar M. Sandholt (IP-tala skráð) 27.1.2018 kl. 17:31]

Loksins, loksins. Hélt þú ætlaðir aldrei að rístarta. Tek undir ljóð Húsara. En fyrirmyndin, þinn innri Matthías, var hugsanlega með tannbursta, Húsari var frekar eins og tannlæknir með spegil og prjón en Gunnar þessi bara barn með tannstöngul, ef ég man rétt. 

[Dorothea Søderstrøm (IP-tala skráð) 28.1.2018 kl. 14:01]

Blessaður Sigbjørn minn!

Hvarefur eiginlega verið?
Ha? Ásvosem ekkert að svara þhví frekar en öðru.
Alltaf einsmeðð ykkur þessa lakknire, grillað og grætt
á meðan Hallærisplanið brennur til grunnha.

Fór alveg á dásamlega tónleika í gær.
Helduru ekki að Frans List hafi verið mætur
í glerfínum stóðhestagalla og spilað eitthvað eftir Presly held ég,
eðaþáh eftir þennan heyrnarlausa sama hvert fífflið er.

Hvursalass vitleysa er þehtta ljóð, - er þethta ljóð!
Jesúsguð og Pétur líka. Ætthla bara að láta þigg vita að
það er ekkert i órnsögum af njerði og Njálu að þeir berjist
með tannburstum, - erteittkað verri, - þeir börðust með hlemmum.
þar mátaði ég þig loksins!

Nú verrður þu barað taka þig á Sigbjorrn minn og
hatta allhri vittlessu og hlaupa svonná milli, - berettupp armana
og henda löppunum því það kemur alltaf fram í fyrra verkinu
sem gert er í þvhí seinna og barasta blessaðurbarasta br4a.

[Bjarni blindi. (IP-tala skráð) 29.1.2018 kl. 10:24]

Sæll Sigurbjörn.

Það er einhver takföst stemning yfir þessu ljóði
og ef það er borið saman við fyrri ljóð höfundar
þá hefur þetta ljóð það framyfir að stíll og
orðanotkun helst í hendur.

Ekki fer á milli mála að höfundur lítur til liðinnar tíðar
og nokkur sátt er yfir þeirri athugun.

Höfundur leikur sér haganlega að andstæðum í upphafi kvæðis.

Í öðrum hluta sem samanstendur af 3 línum virðist mega ráða
að höfundur telji jafnvel að hann hefði betur haldið
þessari iðju fyrir sig sjálfan eða að honum hafi fundist
einstakar greiningar eða skrif fjarri lagi.

Ekki fer á milli mála að kvæðið er eins konar spegilmynd
á þeirri skynjunar eða sýn sem höfundur hafur af lífinu
sjálfu í heild sinni.

Hægt er að líta á "tannburstana" sem vísun til
Gúllivers í Putalandi og að smæð mannsins sé næst
maurum sem í vanmætti uppfylla hlutverk sitt
en sjái aldrei útfyrir það og um margt tilgangsleysi
þessa; slegnir blindu og gangist sjálfviljugir undir 
það ok að dragnast með þá tukthúshlekki sem felast
í sjálfsblekkingunni.

Lokalínur kvæðisins útheimta nýja sviðsmynd og fylgja
formi smásögunnar þar sem slagkraftur er mestur
og kann að birta trúarleg viðhorf sem og siðferðileg
þar sem áhersla er lögð á auðmýkt gagnvart æðsta mætti og krafti
og mætti draga saman í eftirfarandi Biblíutilvitnanir:

"Sælir eru fátækir í anda, því að þeirra er himnaríki."
(Mattheus, 5: 3 - 11)

„Leyfið börnunum að koma til mín, varnið þeim eigi því að slíkra er Guðs ríki. Sannlega segi ég yður: Hver sem tekur ekki við Guðs ríki
eins og barn mun aldrei inn í það koma.“
(Lúkas, 18: 16. og 17. vers)

Svo er um ljóðið, lífsspeki við lok þess, að taka mætti því sem hverju
ævintýri sbr. Góða dátann Svejk sem sér fyrir sér undirtektir
þá er hann segir: Þá held ég að verði nú brosað! (í Bikarnum)

Vantrúarbros mun vitja hvers og eins þegar barnatímanum lýkur, -
og tannburstanum er skipt út fyrir búlgarskar gerfitennur, -
og Nanna nær sambandi á læknalatínu eins og frá er greint
í Músin sem læðist e. Guðberg Bergsson!

[Sigurbjörn Sveinsson, 29.1.2018 kl. 10:43]

Ég hef á tilfinningunni, að Húsari, Dorothea og Bjarni blindi séu saman í leshring og Húsari sé sá eini, sem sjái til. 

[Sigurbjörn Sveinsson, 29.1.2018 kl. 10:58]

Þar sem Bjarni blindi hefur lagt á sig að skrifa lærðan stíl um þetta litla ljóð, þykir mér rétt að upplýsa eftirfarandi:

Í ljóðinu eru að finna amk. tilvitnanir í Chaplin og Sviðsljósin, Matthías og tannburstana, Húsara og Gunnar, sem eru mér gjarnan samferða á bókmenntasviðinu, Héraðslögreglumanninn á Kvisthaga og dósarlokið, Heilsugæslulækninn í Gilsfirði og rúðusköfuna og bændurna í Reykhólasveit og Bryndísi Schram. 

Þetta ætti að vera hæfilegt til heilabrota. 

[Sigurbjörn Sveinsson, 29.1.2018 kl. 11:44]

https://sigurbjorns.blog.is/blog/sigurbjorns/entry/1138635/

[Húsari. (IP-tala skráð) 30.1.2018 kl. 11:54]

Heill og sæll, Sigurbjörn.

Ég er sammála þeim skilningi sem fram kemur
hjá Bjarna blinda en því lýkur þó með öllu
þegar kemur að lokalínum kvæðisins

Ég er að vísu sammála Bjarna þessum steinblinda
að slagkraftur er mestur í lokalínum kvæðisins
(1 málsgr, 2 setn)

Gagnstætt niðurstöðu Bjarna þá merkja línur þessar svo gripið sé til þessa vingls hans ekki annað en þetta: Dauðinn er mér ávinningur.

m.f.g,

[Gunnar M. Sandholt (IP-tala skráð) 31.1.2018 kl. 16:35]

AMEN