"fór ekki á milli bæja nema þrír fullorðnir saman"

kom fram í Kiljunni í gær um fólkið í Suðursveit. Það saug draugaganginn með móðurmjólkinni undir ægifögrum hamrabeltum, sem réðu vindum, gæftum og gróðri sumar sem vetur. Þórbergur var enginn meðalmaður að kynjum og gekk dag hvern á hólm við furður lífsins. Þar sáði hann í frjóa jörð sérvisku sinnar og leið aldrei fyrir eins og sumir sveitungar hans, sem getið var í gær.  

Nokkrum húsum neðar í götunni, þar sem ég ólst upp, bjó fólk ættað úr Suðursveit. Ég var þarna heimagangur um tíma tæplega tíu ára. Sonurinn á heimilinu, Óskar Már Ólafsson, ÓMÓ eða Bubbi, var töluvert eldri en ég en barngóður og skólabróðir bróður míns.  Hann átti gnægð bóka, mekkanó og fleira eigulegt, sem ég sótti í. Bubbi varð síðar dugandi togarasjómaður og skipsstjórnarmaður hjá Tryggva Ófeigssyni og missti ég sjónar af honum fyrir áratugum. 

Mér var alltaf vel tekið á þessu heimili og fékk bita með heimilisfólkinu ef svo bar undir. Eitt kvöldið var óvenju mikil viðhöfn og ég fann að eitthvað sérstakt var á seyði. Þegar mér var vísað til borðs í eldhúshorninu voru nýbakaðar pönnukökur með rjóma reiddar fram og til borðs með okkur sat gamall gráhærður maður, sem strax reyndi að koma lífi í okkur krakkana. Allt í einu rýkur hann á fætur og segir: "Krakkar, nú ætla ég að segja ykkur draugasögu." Ég spenntist allur upp og bjóst við leikaraskap með hvelli í endann eins og þá var tíska að hræða krakka með. Byrjar þá ekki gamli maðurinn að spígspora um gólfið með hendur fyrir aftan bak og segja fram söguna eins og í makindum og dáleiðir okkur krakkana alveg um leið. En ég var alveg svikinn um "hvellinn" sem mér fannst ómissandi með öllum draugasögum.

Þegar heim kom um kvöldið var ég upplýsur um það, að þetta mundi hafa verið Þórbergur Þórðarson, einn af mestu ritsnillingum þjóðarinnar.   

Athugasemdir

[Gunnar M Sandholt (IP-tala skráð) 29.10.2010 kl. 16:12]

Falleg og skemmtileg mynd. Við erum að komast á þann aldur að við þurfum að fara að skrifa æviminningar og þú værir vísast búinn að því ef til væri Laugnesingabók, lík þeirri Skagfirðingabók sem hér er gefin út.

[Tómas Örn Sigurbjörnsson (IP-tala skráð) 29.10.2010 kl. 17:09]

Og hvað er að stoppa ykkur í því, minn kæri guðfaðir? Er ekki kominn tími til að skrá þetta niður, þó ekki væri nema skógarferðir við Svínavatn, flóttatilraunir með mjólkurbílum, flækjuveiðihjól á Norðurlandi-Eystra og svaðilfarir á Hlíðavelli?

[Tómas Örn Sigurbjörnsson (IP-tala skráð) 29.10.2010 kl. 17:13]

...og bregst mér nú bogalistin allrækilega, eða heitir ekki völlurinn Hlíðarendi? Bið að heilsa þeirri níundu, ég fékk einu sinni 12 högg á hana og er það þó ekki metið í því móti, sá var í sama holli og fékk hann 18. Þó vorum við báðir undir 20 í forgjöf og hann sýnu betri en ég (ég veit ekki af hverju ég skrifa svona tilgerðarlega en það er eitthvað sem grípur mig þegar ég kallast á við ykkur tvo).

[Vilhjálmur Ari Arason, 4.11.2010 kl. 11:36]

Honum hefur samt teksit að sá frjókorni í pennafingurinn þinn vinur. Félagsfærnina hefur þú allaveganna fengið annars staðar frá. Góð saga. BK