Til Friðriks

Sjá hversu maðurinn

er kominn um langan veg.

Í myrkri fortíðar

liggja sporin.

Nakinn klæddi hann sig.

Svangur fæddi hann sig.

 

Börnin voru borin

á örmum vanþekkingar

til nýrra sigra.

 

Nú fæðast þau

með rafskaut á hausnum

til þess að verða 

fórnarlömb þekkingarinnar.

 

Það fennir í sporin,

sem liggja til baka.

Villtur er ég.

 

Lítill lófi læðist mér í hönd

í trausti þess,

að leið okkar beggja

liggi ekki

fram af næsta hengiflugi.

 

 

Athugasemdir

[Sigurbjörn Sveinsson, 12.6.2009 kl. 11:22]

Þetta ljóð kemur úr handraða tímans. Það ber þess nokkur merki. Það birtist í Lesbók Mbl. síðla árs 1983. Þá var kjarnorkuvígbúnaðarkapphlaupið í algleymingi. Nú hefur maðurinn horfst í augu við kjarnorkuógnina þó hún sé fjarrilagi með öllu frá eins og dæmin sanna.

Friðrik Thor verður kandídat í læknisfræði innan fárra daga þannig að lífið hefur fært honum nokkuð þrátt fyrir allt. Hans kynslóð er að ýmsu leyti betur sett en mín þar sem skilningurinn hefur dýpkað á þýðingu umhverfisins fyrir afdrif okkar og kostirnir eru skýrari. Sú þversögn er að vísu enn óafgreidd, að kjarnorkan kann að verða okkur til bjargar, hvað sem öðru líður.  

[Friðrik Thor Sigurbjörnsson, 12.6.2009 kl. 11:53]

Svo ég vitni að nokkru í vin okkar, Freddy Mercury: "I grew up tall and proud in the shadow of the mushroom cloud."

Ég held að ég hafi aldrei þakkað þér kveðskapinn - en ég geri það hér með.

[Bumba, 12.6.2009 kl. 23:21]

Frábært minn kæri vinur. Með beztu kveðju.

[Ólafur Sveinsson (IP-tala skráð) 14.6.2009 kl. 01:24]

Friðrik:  Þú ert of ungur að hafa alist upp við sveppa skýið, en föður höndin er ljúf.

[Friðrik Thor Sigurbjörnsson, 14.6.2009 kl. 17:02]

Það er laukrétt, Óli - en lagið er gott!

[Malína (IP-tala skráð) 15.6.2009 kl. 02:38]

...og Freddy Mercury var þrusuflottur!