Pabbi

Rýrar heimildir geyma stundum mikla sögu.

Stjórnarliðið er á harðahlaupum

undan Evrópuumræðunni. Þar stendur ekki steinn yfir steini. BB er í hrópandi mótsögn við allt, sem hann hefur áður sagt. SDG er með böggum hildar vegna kosningaloforða sinna, sem snúa að aðkomu þjóðarinnar, Sigurður Ingi skrökvar upp á Evrópusambandið um sjávarútvegsmál, jafnvel þannig að málssvari LÍÚ sér sig knúinn til að bera ummæli hans til baka, Gagnrök Birgis Ármannssonar eru að skýrsluhöfundar séu draumóramenn. Gunnar Bragi segir einungis að skýrsla þessi skipti engu máli og breyti engu, en gott sé að hún hafi komið fram og Vigdís Hauksdóttir bítur höfuðið af skömm sinni með því að segja að sjávarútvegskafli skýrslunnar sé ekki Háskóla Íslands sæmandi. 

O mores o tempores. Það er greinilegt að tekið er að hitna undir ríkisstjórninni í Evrópumálunum og málaefnastaða hennar á hverfanda hveli.  Meira að segja aðalmálsvari hennar, Páll Vilhjálmsson, blaðamaður, veit ekki sitt rjúkandi ráð lengur og lætur eins og naut í flagi. Þau ættu öll að fara í lautartúr uppi í Hádegismóa ásamt ÓRG og ritstjóranum. 

Elfur tímans

Í dag lauk 37 ára samfelldu tímabili í trúnaðarstöðum fyrir lækna.  Þetta byrjaði allt með ráðningum fyrir unglækna 1977 en í dag lauk formennsku minni í Almenna lífeyrissjóðnum, sem er starfsgreinarsjóður lækna. Á milli þessara tveggja punkta er mannsævi fjölbreyttra daga og kynni af helftinni af læknum samtímans og mörgum stjórnmála- og embættismönnum.  

Þegar hugsað er til baka, þá finnst mér einhvern veginn þeir hafi haft mest til brunns að bera og öðrum að miðla, sem náðu flugi án hafta, hafta, sem þeir lögðu á sig sjálfir eða létu öðrum eftir. Ef litið er til lækna, þá eru þeir eftirtektarverðir, sem spöruðu sig ekki þegar starfsævinni var lokið og hljóðir dagar framundan, menn eins og Árni Björnsson, skurðlæknir og fleiri góðir læknar ótaldir.

Ég læt hér fylgja nokkrar hugleiðingar mínar, sem birtust í Læknablaðinu fyrir löngu:  

"Þessir góðu eiginleikar Árna komu vel fram þegar hann var löngu hættur störfum, en taldi sér skylt að taka þátt í umræðunni um gagnagrunn á heilbrigðissviði. Mátti öllum ljóst vera að þar fóru saman geislandi fjör og baráttugleði, frelsi andans og skapandi hugsun, öllum óháð nema sannfæringunni um það sem hún taldi rétt og satt." 

"Annar vinur minn í læknastétt skrifar skemmtilegan og ertandi stíl um gagnagrunninn. Og margt annað. Hann er alveg laus við að vera leiðinlegur. Hann er kominn á eftirlaun og engum háður. Hann er frjáls maður. Ekki tortímandi eins og Bjartur, miklu fremur andríkur, uppbyggilegur og skapandi. Kannski losnar hugsun minnar kynslóðar úr klakaböndum hagsmuna og sérhyggju, þegar hún kemst á aldur." 

 

 

Þeir sem lofa miklu,

... "sjálfum himninum jafnvel, eru að öllum líkindum annaðhvort skáld eða stjórnmálamenn. Fyrrnefndu vegna þess að þeir halda í einlægni að orð geti breytt heiminum, síðarnefndu vegna þess að þeir vita í eðli sínu að orð geta hæglega fært þér völd og vinsældir. Þeir eru ekki jafn barnalegir að upplagi og skáldin, og trúa þess vegna ekki í alvöru að þeir geti sótt sér himin með orðum, meginatriðið er að beita orðunum þannig að þau færi þeim það sem þeir falast eftir."  (Jón Kalman, Fiskarnir hafa enga fætur)

"Keep them ignorant, keep them pregnant".

Á öllum tímum hefur þetta verið eitt af beittustu vopnum mannsins. Skerða upplýsingu, hefta umræðu, banna samblástur. Heimaaldi múllann frá Sauárkróki, sem hefur öreklapper, þegar litið er til reynslu af öðrum þjóðum, reynir að keyra í gegn þingsályktun, sem tryggir alþjóðlegt limbó alþýðunnar á Íslandi. Hvers vegna? Til að tryggja ákveðna niðurstöðu áður en nokkuð liggur í raun fyrir? 

Má ekki bara svara þessu með samningi? Hvað er á móti því? Maður fer ósjálfrátt að halda að samningur kunni að verða of jákvæður, kunni þrátt fyrir allt að verða samþykktur afr þjóðinni. Andstaðan stafi af hræðslu við það.

Ef svo er, þá er alveg bókað, að verið er að fórna meiri hagsmunum fyrir minni.

Fláræði í stjórnarsáttmála

Í stjórnarsáttmála sitjandi ríkisstjórnar segir:

"Gert verður hlé á aðildarviðræðum Íslands við Evrópusambandið og úttekt gerð á stöðu viðræðnanna og þróun mála innan sambandsins. Úttektin verður lögð fyrir Alþingi til umfjöllunar og kynnt fyrir þjóðinni. Ekki verður haldið lengra í aðildarviðræðum við Evrópusambandið nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu."

  Að jafnaði vísa stjórnarsáttmálar til þess, sem ríkisstjórnir ætla sér að gera. Þeir vísa ekki til þess, sem aðrir kunna að standa fyrir eða vilja hrinda í framkvæmd. Í ljósi þeirra atburða, sem hafa gerst hér á landi að undanförnu í tengslum við samningaviðræður við ESB, þá er þetta ákvæði stjórnarsáttmálans bara bull og ósannindi.

Er nema von, að Þorsteinn Pálsson, fyrrverandi formaður Sjálfstæðisflokksins, kalli þetta svikin kosningaloforð síns eigin flokks. Þessi orð hans hafa vafalítið verið honum þungbær en vel valin. 

Á ekki að koma neinum á óvart

Ári síðar

Fyrir tæpu ári settist ég undir húsvegg í Búðardal og varð fyrir bókmenntalegri upplifun. Hún var svolítið sérstök, þar sem hún átti upptök sín í litlum kassa á húsinu. Ég bloggaði um þetta dulítið.

Ég átti leið þarna hjá í dag. Það var um svipað leyti dags og síðast. Norðanátt, strekkingur og frost í lofti. Það var ofurlítið skjól við húsvegginn. Fuglinn vaggaði sér rétt utan við fjöruborðið, mávur og úandi æður. Hún var þarna í hópi eins og alltaf þegar íslaust er. Sólin skein. Úr veggnum hljómaði gamla Gufan eins og áður. Það var bókmenntaþáttur og ungur maður las úr nýútkominni bók. Það var tunglbók sagði hann. Eitthvað, sem gefið er út á fullu tungli. Það munu vera öðruvísibækur. Hún heitir Spennustöðin.

Ég veit ekki hvað þeim kemur til, húsráðendum, að standa fyrir þessu útvarpi í mannlausu húsinu á Ægisbrautinni í Búðardal. Kannski synir þeirra Óskars og Hennýar haldi með þessu minningu foreldra sinna á loft. Eflaust. Kannski gamli maðurinn hafi setið þarna og losað sig við streitu hversdagsins undir Gufunni.

Eins og ég.

Þessi bekkur er sannkölluð Spennustöð.  

Aðdáun mín mun ekki drepa Megas

Ef hún existerar, þá er hún undir mælikeri. Mín vegna mun Megas lifa. 

Aðdáun þjóðarinnar að drepa Megas

Faðir minn heitinn?

Færi ekki betur á því, að faðir hans sálugi vitji Kára í draumi?  Annars er ég ekki viss um, að Stefán heitinn Jónsson komi fram í háloftunum.

„Væri ég lifandi hefði ég sent þessa vísu inn í Moggann“

App er kló

Appið hefur vafist fyrir mér. Þó það beygist eins og tam. happ þá finnst mér það einhvern veginn án jarðteningar í íslenskunni.  Enda er tilvísunin í enska orðið "application". Einhvers staðar er því haldið fram að "application" sé forrit. Svo er auðvita ekki.

Application er e-ð, sem veitir aðgang, umsókn eða tengi. Því má nota orðið yfir smáforrit meðal annars. Í þeirri merkingu auðveldar og einfaldar forritið fólki aðgang að flóknari aðgerðum með stórum gagnagrunnum á netinu. Appið stingur okkur réttilega í samband við slíka möguleika.

Allir Íslendingar hafa vanist orðinu "kló" yfir það verkfæri, sem kemur okkur í samband við rafmagnið. Kló er skemmtilegt nýyrði í rafmagnsfræðinni. Hún líkist á vissan hátt klóm í dýraríkinu og svo notum við hana til að "læsa" rafmagnstækin í rafstrauminn.

Af hverju ekki að nota klær til að læsa okkur við aðgerðir af þessum toga á netinu?